ευρέσιμον

το

αυτό που βρίσκει κάποιος, που πετυχαίνει κάποιος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένο ουδ. τού αμάρτυρου επιθ. ευρέσιμος, -ον (< ευρίσκω)].